Je lichaam als
leidraad voor heling
Home » Traumatherapie

Lichaamsgerichte traumatherapie

Somatic Experiencing (SE)

Somatic Experiencing® is een lichaamsgerichte therapie waarbij gewerkt wordt met opgeslagen en vastzittende energie in ons lichaam. Een trauma is elke gebeurtenis die teveel is en die wij niet (voldoende) hebben verwerkt. De schrik, angst of woede blijft dan als het ware ‘in de tijd bevroren’ vastzitten in het lichaam en dat kan leiden tot een min of meer permanent aanwezige staat van alertheid en alarm, of precies het tegenovergestelde, een situatie van afwezigheid en gevoelloosheid. Deze vastzittende energie kan op den duur allerlei (lichamelijke) klachten veroorzaken: schrikachtig/angstig, onverklaarbare pijnen in het lichaam, grote (spier)spanning, controlebehoefte, slaap- of concentratieproblemen, somberte zonder te weten waarom, e.d.  Vaak wordt het klachtenpatroon niet in verband gebracht met de oorspronkelijke gebeurtenis, maar worstelen mensen in hun dagelijks leven wel met de de gevolgen ervan.

Ontwikkelingstrauma (NARM)

Neuro Affective Relational Model (NARM) is eveneens een lichaamsgerichte traumatherapie en combineert SE met andere therapeutische richtingen, waaronder de gestalttherapie. De meeste kinderen zijn uiterst inventief en passen zich zo goed en zo kwaad als het kan aan elke situatie aan. Ook aan situaties die zij als onveilig en bedreigend ervaren. Ze ontwikkelen een overlevingsstrategie. Dat is in de kinderjaren effectief en functioneel, maar wordt op latere leeftijd een hindernis om voluit te kunnen leven.

Beide vormen van traumatherapie hanteren een zachte en helende methodiek. Het werkt met focussen op de eigen lichamelijke ervaringen en sensaties, zodat er telkens een klein beetje van de vastzittende energie vrijkomt die je ter plekke kunt ontladen en daarmee beetje bij beetje kunt integreren. Het werkt vanuit de randen van de traumatische ervaring (van buiten naar binnen). Als we middenin het trauma zouden duiken, levert dat slechts een nieuwe overweldigende ervaring op dat het lichaam nog vaster zal zetten.

Het gaat juist om het vergroten van de eigen draagkracht, het hervinden van de eigen lichamelijke zelfregulatie en hulpbronnen, zodat niet elke prikkeling van buitenaf een heel scala aan lichamelijke reacties in gang zet. Bij ontwikkelingstrauma’s wordt tegelijkertijd aandacht besteed aan versterking van het zelfbeeld, het zelfvertrouwen, verdieping van de lichamelijke ervaring en het leren focussen. Het proces van verbinding maken met jezelf en de ander én kunnen terugtrekken is een natuurlijke staat van zijn die door ontwikkelingstrauma verstoord kan zijn geraakt. Ook hier besteden we aandacht aan.

(De grondlegger van de NARM is Larry Heller en combineert Somatic Experiencing (Peter Levine) met andere therapeutische richtingen, zoals bijvoorbeeld de gestalttherapie).

Enkele voorbeelden van overlevingsstrategieën zijn:

  • Moeite met het aangaan van verbinding. Zowel met jezelf als met anderen. Geen contact voelen met je eigen lichaam en uitsluitend in je hoofd kunnen wonen. Schaamte over jezelf, of juist precies het tegenovergestelde: jezelf permanent overschatten.  Er is dat knagende gevoel er niet te mogen zijn.
  • Een voortdurende gerichtheid op de (behoeften van) anderen. Je eigen behoeften zijn onbelangrijk en onbekend (en beladen met schaamte). Je durft ze daarom niet te uiten uit angst afgewezen en verlaten te worden en richt je aandacht liever op anderen.
  • Je wilt over elke situatie controle hebben. Vertrouwen in of afhankelijkheid van anderen vermijd je ten alle tijden. Je durft niemand om hulp te vragen.
  • Het gevoel te hebben altijd je best te moeten doen en niet meer kunnen ontspannen. De druk (die van binnenuit komt) wordt ervaren als van buitenaf.  Je bent bang dat als jij je werkelijk laat zien, mensen je niet meer aardig vinden.

Wil je je aanmelden? Klik hier om mij te mailen of bel naar 06 1293 0124.